دل نوشته 13

اول قصه یکی بود و دگر هیچ نبود
تا شبی عشق رسید و غزلی تازه سرود

عشق شوری ست که آتش به دل عالم زد
آتشی گرم تر از آتش ظلم نمرود

منتظر ماند دلم پشت غم پنجره تا..
عشق تو آمد و از پنجره لبخند گشود

هر چه لبخند که در غربت این دنیا داشت
عشق آورد و به لب های تو تقدیم نمود

جان من بی تو جهان جای من عاشق نیست
بی تو هر آنچه دل خسته غزل گفت چه سود...