مادرانه 125

دختر عزیزم ستایش : 

روزهای رفته ی سال را ورق میزنم ..چه خاطراتی که زنده نمیشوند،چه روزهاکه دلم میخواست تا ابد تمام نشوند

وچه روزهاکه هر ثانیه اش یک سال زمان میبرد

چه فکرها که آرامم کرد و چه فکرها که روحم را ذره ذره فرسود،

چه لبخندهاکه بی اختیار برلبانم نقش بست و چه اشک هاکه بی اراده از چشمانم سرازیر شد..

چه آدم هاکه دلم راگرم کردند و چه آدم ها که دلم را شکستند..

چه چیزهاکه فکرش را هم نمیکردم وشد و چه چیزهاکه فکرم را پرکردو نشد..

چه آدم هاکه شناختم و چه آدم هاکه فهمیدم هیچگاه نمیشناختمشان..

و سهم یک سال دیگر هم یادش بخیر میشود،کاش ارمغان روزهایی که گذشت ارامش باشد که تمام نشود...