مادرانه ۲۳۱

دختر دلبندم عزیزم نازنینم ستایش : 

دلم می خواهد یک دختر داشته باشم.دختری با موهای بلند مشکی و چشم های درشت خندان. اسمش را بگذارم "گیسو" و هر وقت دلم آشوب بود. بنشانمش روی زانوانم  و گیسهایش را ببافم تا قلبم آرام بگیرد.

حالا که فکرش را میکنم دلم میخواهد "باران" هم داشته باشم. دختری لاغر و قد بلند که با صدایی مخملی برایم شعر بخواند.یک دختر تپل و مهربان با گونه های سرخ و گرد هم میخواهم.اسمش را بگذارم "آلما" و موهایش را با شامپوی سیب بشویم تا حسودی موهای طلایی خواهرش  "گندم" را نکند.

آدم برای دختری با موهای طلایی جز گندم چه اسمی می تواند بگذارد.معلوم است، "خورشید ". اصلا خورشید باید اولین دخترم باشد و هر صبح که چشمهایش را باز می کند , ببیند خواهرش "شبنم" زودتر از او سماور را روشن کرده، " شادی" را بیدار کرده و به "نسترن" رسیده.

دلم میخواهد در حیاط خانه م "ترانه" بخواند و "بهار" برقصد." نگار"م خودش را لوس کند و من به هیچ کدام نگویم که روز تولد خواهرشان "الهه" مجذوب چشم هایش شدم. دلم چقدر دختر می خواهد. روزهایم بی "سحر"، شبهایم بی "مهتاب"، آسمانم بی "ستاره" و زندگی بدون "افسانه" ممکن نیست.تازه یک "ساقی" هم میخواهم تا سرم را گرم کند و "همدم" تا درد دل هایم را برایش بگویم. رویا" می خواهم تا انگیزه زندگیم باشد و "آرزو" که دلیل نفس کشیدنم...

دلم میخواهد یک دختر داشته باشم.دختری که خودم را توی چشمهایش و آرزوهایم را روی پیشانیش ببینم.هیچ اسمی توصیفش نکند. همه چیز باشد و هیچ نباشد. از هر قیدی آزاد باشد و در هیچ ظرفی جا نشود. رهای رها باشد!

آری، انگار دلم می خواهد دخترم "رها" باشد ... ولی من دخترم را میستایم به خاطر همین اسمت را ستایش گذاشتم که همیشه شکر گذار وجودت باشم...